O πτερωτός αρχιτέκτονας της φύσης

 Πτιλονορρυγχίδες (Bowerbirds). Στα δάση της Νέας Γουινέας και της Αυστραλίας κατοικούν μερικά πολύ ασυνήθιστα πουλιά. Καταλαμβάνουν μια σειρά διαφορετικών οικοτόπων, όπως τροπικά δάση, εκτάσεις ευκαλύπτων και δάση σαβάνας. Ο λόγος για τα bowerbirds (πτιλονορρυγχίδες), αυτούς τους εξαιρετικούς μικρούς μηχανικούς της φύσης. Υπάρχουν 20 διαφορετικοί τύποι bowerbird και τα μοτίβα φτερών τους ποικίλλουν. Έχουν μια μεγάλη ποικιλία χρωμάτων από κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, πορτοκαλί, μαύρο και άσπρο έως καφέ ή γκρι. Τα θηλυκά και τα νεαρά αρσενικά έχουν πράσινες αποχρώσεις ελιάς και καφέ φτερά. Τα νεαρά αρσενικά θα αρχίσουν να αποκτούν το μπλε-μαύρο ενήλικο φτέρωμα τους σε ηλικία πέντε ετών. Τα ενήλικα αρσενικά θα ολοκληρωθούν πλήρως στην ηλικία των επτά. Μερικά έχουν μια λαμπρή κορυφή από επιμήκη φτερά και συνήθως, τα θηλυκά, είναι λιγότερο φτερωτά από τα αρσενικά. Όλα τα bowerbirds όμως, είναι συλλέκτες φρούτων και ζουν κυρίως από καρπούς των δέντρων και των θάμνων. Περιστασιακά, τρώνε έντομα και σπόρους. Δεδομένου ότι τα φρούτα των δέντρων είναι άφθονα, το μεγαλύτερο μέρος του έτους είναι μια πηγή τροφής υψηλής ενέργειας.

Όταν η άνοιξη πλανάται στον αέρα της ανατολικής Αυστραλίας, μερικοί μπορεί να είναι αρκετά τυχεροί για να εντοπίσουν ένα αρσενικό bowerbird να κατασκευάζει προσεκτικά έναν περίτεχνο τούνελ ή να διακοσμεί το περιβάλλον του με μια σειρά από εντυπωσιακά, κυρίως μπλε, αντικείμενα. Τα Bowerbirds φημίζονται για τις περίπλοκες δομές -που ονομάζονται bowers- τις οποίες τα αρσενικά χτίζουν και διακοσμούν με πολύχρωμα αντικείμενα για να προσελκύσουν την σύντροφο τους. Αυτοί οι πύργοι – τούνελ μπορεί να φτάσουν το ένα μέτρο ύψος, με διάμετρο περίπου ενάμισι μέτρου. Οι πύργοι δεν είναι φυσικά φωλιές. Είναι ένα δώρο από το αρσενικό προς το θηλυκό, συνοδευόμενο από χορό και τραγούδι, φαινομενικά γιατί επιδιώκει το ζευγάρωμα.

Κάποτε οι διακοσμήσεις περιλάμβαναν κλαδιά και αντικείμενα όπως φρέσκα λουλούδια, πέτρες με έντονα χρώματα, φύλλα, φτερά, ιριδίζοντες σκελετούς εντόμων, κοχύλια ή φίδια. Ωστόσο, τα bowerbirds μοιράζονται όλο και περισσότερο το βιότοπό τους με τους ανθρώπους, δημιουργώντας συχνά τα περίτεχνα έργα τους σε προαύλιους χώρους. Καθώς έχουν προσαρμοστεί με τις «κακές» ανθρώπινες συνήθειες, στις κατασκευές τους πλέον κυριαρχούν πλαστικά απορρίμματα, όπως μανταλάκια, μπλε μπουκάλια, καλαμάκια και κάθε είδους πλαστικό.

Δυστυχώς, η συλλογή πλαστικών ειδών είναι επικίνδυνη για τα bowerbirds και πολλές φορές με θανατηφόρα αποτελέσματα. Βλέπουμε έναν αυξανόμενο αριθμό πουλιών να παγιδεύονται σε δαχτυλίδια μπουκαλιών. Το Πρώην Εθνικό Πάρκο και οι υπεύθυνοι της άγριας ζωής δήλωσαν ότι πολλάκις έχουν δει τα bowerbirds να παγιδεύονται σε απόβλητα στη βορειοδυτική ακτή της Αυστραλίας, καθώς τα πλαστικά φυλακίζονται στο κεφάλι τους, αναστρέφονται και κολλάνε στο εσωτερικό του στόματος, με αποτέλεσμα τον πνιγμό. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ο μέσος Αυστραλός χρησιμοποιεί από 60 έως 70 κιλά πλαστικά απορρίμματα ετησίως. Aς ελπίσουμε ότι, η ανθρώπινη παρέμβαση δε θα αποβεί καταστροφική για το ωδικό, ερωτικό αυτό είδος πουλιών, οδηγώντας στη πλήρη εξαφάνισή τους.