Προκαλώντας τις αρχές
Γεια σας,
Είμαι νέος σε αυτό το ταξίδι, αλλά διάλεξα να το κάνω μαζί σας. Έχω ταξιδέψει σε λίγα μέρη, αλλά σε αυτό το μέρος που θα πάμε μαζί είμαι αυτόχθονας, και το ξέρω σαν την παλάμη του χεριού μου, κι απ’ την καλή και απ’ την ανάποδη, που λέμε. Και καμιά φορά, με μαγεύει τόσο που θέλω να το μάθω… απ’ έξω κι ανακατωτά. Αλλά στο ταξίδι μαζί σας σε αυτό το μέρος, είμαι νέος.
Θα αφορά ποίηση αυτό το ταξίδι. Ποίηση ελεύθερη μέσα στη σκλαβιά της ύλης, του συστήματος, της αντίφασης και του τίποτα. Ποίηση ελεύθερη όσο δεν πάει. Ποίηση που λίγοι αντέχουν. Αλλά αυτοί που την αντέχουν ξαπλώνουν στο κρεβάτι το βράδυ και, παρά τα βάσανα της εποχής που τους έτυχε να ζούνε, αναστενάζουν και χαμογελάνε. Και κάποιοι από αυτούς μπορεί να έχουν συντροφιά έναν άνθρωπο, μπορεί περισσότερους, μπορεί ένα κατοικίδιο, μπορεί μερικές γλάστρες στο μπαλκόνι ή ένα δώρο που κάποιος τούς χάρισε, ή μπορεί και να έχουν συντροφιά τη μοναξιά τους. Αλλά, όλοι αναστενάζουν και χαμογελάνε όταν ξαπλώνουν στο κρεβάτι το βράδυ, γιατί ξέρουν ποια είναι η μαγεία της ζωής. Σε αυτήν θα ταξιδέψουμε…
Μια στήλη θα μοιράζομαι μαζί σας, πολύ αραιά ή ίσως και… πολύ συχνά, και δεν ξέρω εσείς πώς θα βρίσκετε αυτή τη στήλη, αλλά εγώ κάθε φορά που θα την ολοκληρώνω, θα μένω στήλη άλατος. Γιατί να, δεν είμαι μάγος για να είμαι τόσο εξοικειωμένος με αυτό το ταξίδι, αλλά και οι μάγοι ρε ‘σεις, ποιος είπε πως δεν μαγεύονται από τέτοια ταξίδια; Ποιος είπε πως μπροστά στη μαγεία της ζωής ακόμα και οι μάγοι δε νιώθουν δέος; Α, δεν είναι έτσι τα πράγματα… και οι μάγοι μαγεύονται έχω μάθει εγώ, και ίσως, ίσως λέω, να είναι μόνιμα μαγεμένοι αυτοί που κάνουν μαγικά τελικά.
Αυτή η στήλη θα αποτελείται από τέσσερα μέρη. Το πρώτο θα είναι ένα πεζό εισαγωγικό κείμενο στο θέμα του άρθρου. Και μην υποτιμάτε τους πεζούς, επειδή εσείς έχετε ένα όχημα και γκαζώνετε στην πόλη. Μην είστε τόσο ρηχοί. Κι εσείς πεζοί πάτε να πάρετε το όχημα σας. Και να το ξέρετε… Κάποιοι πεζοί καβαλάνε τον χρόνο και τρέχουν πιο γρήγορα από το αυτοκίνητό σας ή ακόμα απογειώνονται και πάνε πιο ψηλά από τα αεροπλάνα σας. Πεζό λοιπόν θα είναι το εισαγωγικό κείμενο, ναι, αλλά σίγουρα όχι ρηχό. Έπειτα, θα ακολουθεί ένα λογοτεχνικό έργο ή συνήθως κανένα απόσπασμα από αυτό. Τίποτα το ιδιαίτερο. Κάνα απλό απόσπασμα, μια εξυπνάδα κάποιου, που κάποιος άλλος βάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και λέτε: ωωω! και το προσπερνάτε για να δείτε τα επόμενα θέματα της ροής. Απλά, θα συνδυάζεται με το θέμα μας για χάρη του ταξιδιού. Κι εδώ, θα αλλάξω παράγραφο για να σας πω τα δύο τελευταία μέρη, πριν σας κουράσω περισσότερο. Έχετε και δουλειές.
Ο άνθρωπος σήμερα έχει δύο ψυχολογικές λειτουργίες. Η μία αφορά την ασυνείδητη πλευρά του. Τα ένστικτα, τα συναισθήματα, τα πάθη του, στα οποία είναι έρμαιο, και ανάλογα την κοινωνία, τους καιρούς και την διαπαιδαγώγησή του, τον καθοδηγούν. Όλοι μας έχουμε κι αυτή τη λειτουργία και οι περισσότεροι δεν την καταλαβαίνουμε. Αυτό θα είναι λοιπόν το επόμενο μέρος, που θα λέγεται «Υπό την επήρεια». Θα μοιράζομαι μαζί σας ποιητικά, ελεύθερα, αυτό το μέρος της ζωής. Το πού πάει εμένα, εσάς, τον κόσμο, η ίδια η ζωή. Είμαι εθισμένος σε αυτήν, θα το καταλάβετε σίγουρα! Η άλλη λειτουργία αφορά την συνειδητή πλευρά του ανθρώπου, τις επιλογές του. Κάνουμε επιλογές παρά τα ένστικτα, τα συναισθήματα και τα πάθη μας. Πάντα με βάση τη λογική μας. Μας κινεί άλλες φορές το συμφέρον, άλλες φορές ο ρομαντισμός μας, άλλες φορές το δικό μας καλό κι άλλες φορές το κοινό καλό. Καμιά φορά, κάποιοι τρελοί λένε ότι βάζουν των άλλων το καλό πάνω από το δικό τους. Αυτοί, συνήθως δηλώνουν ερωτευμένοι ή επαναστάτες. Τι να πω; Αυτό το τελευταίο μέρος της στήλης θα λέγεται «Κώδικας ανατροπής» και θα είναι ολιγόλογο συνήθως ποίημα, με το οποίο θα κλείνει το κάθε άρθρο.
Πολίτες του κόσμου των ιδεών, δύτες των αδύτων, εραστές της τέχνης, λάτρεις των επιστημών, επαναστάτες με αιτία, στρατευμένοι στην παιδικότητα αντάρτες,
καλό μας ταξίδι στη μαγεία της ζωής!
Comments
No Comments