«elektra's sacrifice»
«Η Χριστίνα Κυπραίου (Kristanz) εμπνέεται από τα ιαπωνικά manga, αλλά και ιστορίες που θα μπορούσε να συναντήσει κανείς σε κωμοπόλεις της Αμερικής. Η πρωταγωνίστριά της έχει δραπετεύσει από το μίζερο οικογενειακό της περιβάλλον, εργαζόμενη ως stripper σε νυχτερινό club. Εκεί επανασυνδέεται μετά από χρόνια με τον αδελφό της, θύματα της μοίρας και οι δύο, που προσπαθούν να σταθούν ξανά στα πόδια τους».
Αθηνά Εξάρχου, Δρ ιστορίας της τέχνης
INNER VIEW
Βίκυ Μοιρώτσου
Στη δική σου εκδοχή της Ηλέκτρας οι δυσάρεστες οικογενειακές εμπειρίες είναι σκιαγραφημένες με γκρι απόχρωση, ενώ ο χώρος του strip club είναι αποτυπωμένος με κόκκινο. Ποια συναισθήματα της ηρωίδας επιθυμείς να σκιαγραφήσεις με τη συγκεκριμένη επιλογή χρωμάτων; Σε ποιο βαθμό θεωρείς ότι τα τραυματικά βιώματα ενός παιδιού καθορίζουν τις αποφάσεις και τις επιλογές του;
Το κόκκινο είναι ένα χαρακτηριστικό σύνηθες χρώμα σε ένα strip club. Ήθελα λοιπόν να είναι ξεκάθαρος ο χώρος στον οποίο βρίσκεται η ηρωίδα. Ένα αρκετά σαγηνευτικό χρώμα (εξ’ ου και η επιλογή του σε τέτοια κέντρα) που εξυπηρετεί την «παράστασή» της για τη διασκέδαση των αντρών μέσα στον χώρο, χωρίς να υπάρχει κάποια ευχαρίστηση από τη δική της πλευρά. Η επιλογή της απόχρωσης του γκρι ταιριάζει στις αναμνήσεις της που είναι πολύ πονεμένες. Επιπλέον, ήθελα να είναι γκρι για να θυμίζουν παλιές φωτογραφίες. Με αυτόν τον τρόπο, φαίνεται ότι γίνεται αναφορά «στα παλιά» και είναι ομαλή η μετάβαση από το παρόν στο παρελθόν.
Πιστεύω ότι τα τραυματικά βιώματα ενός παιδιού καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία που θα ακολουθήσει στην ενήλικη ζωή του. Φυσικά, δεν μπορεί κάποιος να γνωρίζει εάν η πορεία αυτή θα είναι προς το θετικό ή το αρνητικό. Ωστόσο, ένα παιδί δεν θα έπρεπε εξαρχής να βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση κακοποίησης και παραμέλησης. Πολλά παιδιά που βιώνουν τέτοιες συνθήκες αναγκάζονται να ενηλικιωθούν πριν την ώρα τους και να πάρουν σημαντικές αποφάσεις από πολύ μικρή ηλικία προκειμένου να επιβιώσουν.
Οι «Ηλέκτρες του κόσμου» είναι όλες γυναίκες της διπλανής πόρτας; Οι δικοί σου ήρωες, τα δύο αδέλφια, καταφέρνουν εν τέλει να επουλώσουν τα τραύματά τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους;
Ο τίτλος του έργου είναι «Η θυσία της Ηλέκτρας». Θυσία, γιατί ναι μεν η επιλογή να δώσει στον αδερφό της μια καλύτερη ζωή ήταν σωστή, αλλά έτσι αποχωρίστηκε το άτομο που αγαπούσε πιο πολύ και της έδινε δύναμη μέσα στις άσχημες καταστάσεις που ζούσαν. Η ζωή της μέχρι και την ημέρα της συνάντησής τους σίγουρα δεν θα ήταν και η πιο ιδανική, αλλά μετά την επανασύνδεσή τους κάποια πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Όπως εκείνη τον έσωσε στην παιδική του ηλικία, ήρθε τώρα εκείνος να τη βοηθήσει. Μαζί θα συνεχίσουν στηρίζοντας ο ένας τον άλλον.
Και μια τέτοια ιστορία μπορεί άνετα να διαδραματίζεται στη διπλανή μας πόρτα!