Ευδαίμων Χαρά

Καλώς ήρθες Christina! Ας διαβάσουμε την ιστορία σου -σχεδόν– από την αρχή… Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με τη φωτογραφία και πιο συγκεκριμένα, τι σε οδήγησε στη φωτογραφία συναυλιών;

Η φωτογραφία ήταν πάντα κάτι μου άρεσε, αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ να την ακολουθήσω επαγγελματικά και ο λόγος ήταν ότι η οικογένεια μου δε το θεωρούσε επάγγελμα, αλλά περισσότερο ως χόμπι. Έχω κάνει πολλές δουλειές γύρω από τη μουσική (πωλήτρια στα Metropolis, υπεύθυνη ραδιοφωνίας στην δισκογραφική MBI κ.α.). Πάντα πήγαινα σε live, είτε μόνη μου, είτε με παρέες, ωστόσο αυτό που μου έκανε μια μέρα «κλικ» στο μυαλό, ήταν όταν είδα φωτογράφους μέσα στο photopit, τόσο κοντά στον καλλιτέχνη – συγκεκριμένα ήταν στο live του Mark Lanegan στο Gagarin το 2010. Έπειτα από το live, αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική κάμερα, αλλά επειδή έπρεπε κάπως να μάθω τα βασικά, πέρασε αρκετός καιρός έως ότου να εντρυφήσω στην συναυλιακή φωτογραφία.

Το έργο σου περιλαμβάνει λήψεις πορτραίτων και ζωντανών λήψεων. Ποιο από τα δύο σε εκφράζει περισσότερο και κατ’ επέκταση, πόσο διαφέρει η προσέγγισή σου μεταξύ τους;

Μου αρέσουν εξίσου και τα δυο. Αν ήταν να διαλέξω, σίγουρα θα επέλεγα τις ζωντανές λήψεις, αυτές που αποτυπώνουν τη στιγμή, το συναίσθημα, την ένταση και ιδανικά όλη την ενέργεια της μπάντας.

Ποια ήταν η πιο τρελή και αξέχαστη συναυλιακή εμπειρία, ως θαυμαστής και ως φωτογράφος;

Θα πω με βεβαιότητα τη συναυλία των Foo Fighters στο Ηρώδειο! Ως φαν της μπάντας θυμάμαι έκλαιγα για μέρες, μέχρι να σιγουρευτώ ότι θα παρευρεθώ έστω να τους δω από κοντά, καθώς τα εισιτήρια ήταν περιορισμένα. Όταν ο φίλος και συνεργάτης μου Σπύρος Σμυρνής με κάλεσε και μου είπε ότι όχι μόνο θα είμαι μέσα, αλλά θα φωτογραφίσω και θα παρακολουθήσω τη συναυλία στο χώρο της αρένας, (επιτρεπόταν σε ελάχιστους, συνήθως δεν επιτρέπεται να είσαι όρθιος, έτυχε να γίνονται τα γυρίσματα για το ντοκιμαντέρ “Landmarks Live in Concert” το οποίο παρουσιάζει ο ντράμερ Chad Smith (Red Hot Chilly Peppers) και μας άφησαν κατ’ εξαίρεση), νομίζω με άκουσαν μέχρι την Αμερική! Fun Fact, έπιασα πένα, ως φαν, για πρώτη φορά στη ζωή μου και τη κράτησα!

“Landmarks Live in Concert” Foo Fihters Ηρώδειο | https://www.youtube.com/watch?v=JDQgbb-GnZI

Προτιμάς να εργάζεσαι σε μικρότερα και πιο οικεία venues ή σε μεγαλύτερους χώρους και γιατί;

Πλέον προτιμώ τα μικρά venue και τις εγχώριες μπάντες, διότι μου δίνεται η δυνατότητα να δημιουργώ προσωπικά τις εικόνες, που δεν είναι εύκολο να τραβήξεις σε σχέση με τα μεγάλα stages, με τον καλοκουρδισμένο φωτισμό και σόου. Οι εγχώριες μπάντες, λόγω μπάτζετ, δεν έχουν την δυνατότητα αυτή, αλλά για μένα είναι τεράστια πρόκληση και χαρά όταν επιστρέφω σπίτι, με έστω ένα δυνατό κλικ.

Αν έπρεπε να επιλέξεις από το αρχείο σου για μια προσωπική έκθεση, μόνο πέντε συγκροτήματα/καλλιτέχνες της εγχώριας σκηνής, ποιοι θα ήταν αυτοί;

Θα πω μπάντες που μου έχουν δώσει τα πιο δυνατά κλικ μέχρι στιγμής και αυτές είναι οι 1000mods, Lazy Man’s load, Jack’s Full, Reversed και Bad Habits. Βέβαια είναι τόσοι πολλοί, που ίσως ένα τοπ 10 θα ήταν πιο δίκαιο, καθώς οι Middle earth, day oof, Part of the theory, Hidden in the basement και Ninkasi μου έχουν προσφέρει αρκετά κλικ που αγαπώ.

Σου έχει δοθεί η ευκαιρία να περιοδεύσεις με κάποιο συγκρότημα/καλλιτέχνη; Αν ναι θα θέλαμε να μάθουμε αυτήν την ιστορία. Αν όχι, πως το οραματίζεσαι;

Δυστυχώς ακόμα δε μου έχει δοθεί η ευκαιρία καθώς έχω δυο παιδάκια και το μικρότερο είναι 2,5 χρόνων. Πλέον όμως είμαι πανέτοιμη και θέλω παρά πολύ να ζήσω αυτή την εμπειρία, όπως και να ‘χει!

Είναι η εποχή που με ένα smartphone, ο κάθε συμμετέχων σε μια συναυλία, φαντάζει φωτογράφος. Για τους πραγματικούς εκπρόσωπους της τέχνης των φακών, μαχόμενοι στη «πρώτη γραμμή» της σκηνής, τα πράγματα πρέπει να είναι πιο περίπλοκα…

Τα πράγματα είναι περίπλοκα αλλά και απλά. Φυσικά και ο καθένας μπορεί να είναι φωτογράφος, είτε μας αρέσει είτε όχι. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να καταφέρει ότι θέλει. Τίποτα δεν είναι περίπλοκο και τίποτα δεν είναι απλό ταυτόχρονα, άλλωστε το μυστικό είναι να έχεις όρεξη, να σέβεσαι το χώρο και τους συναδέλφους σου.

Ποιος είναι ο χειρότερος εφιάλτης ενός φωτογράφου συναυλιών;

Θεωρητικά να κρασάρει η κάρτα και να χάσεις τις φωτογραφίες. Προσωπικά ο χειρότερος μου εφιάλτης είναι να χάσω άλμα ή “το ΚΛΙΚ” της βραδιάς.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έχεις λάβει κατά τη διάρκεια της καριέρας σου;

Όσο και αν ακούγεται εγωιστικό, δεν ακούω γενικά κανέναν (γέλια), είμαι πολύ πεισματάρης άνθρωπος και έχω δικό μου σκεπτικό για τα πάντα. Πολλές φορές δε λειτουργεί, αλλά όταν λειτουργεί η ικανοποίηση είναι τεράστια!

Εσύ τι συμβουλή θα έδινες σήμερα στον εαυτό σου;

Μην ακούς κανέναν, προχώρα μπροστά! Μέσα από το παιχνίδι, βγαίνει η καλύτερη εικόνα.

Πού μπορούμε να δούμε περισσότερα για τη τέχνη σου; Θα ήθελες να μοιραστείς τα σχέδια σου για το προσεχή μέλλον;

Μπορείτε να δείτε μόνο μπαντικά και συναυλιακά στο site μου www.calossiphotography.com και υλικό πιο ποικίλης ύλης στο instagram. Επειδή είμαι επαγγελματίας τα τελευταία 5 χρόνια που εστιάζω μόνο στα live και στις μπαντικές φωτογραφίσεις, δεν υπάρχει κάπου συγκεντρωτικό υλικό από διαφορετικής φύσης δουλειές, γιατί δε θέλω ο κόσμος να μπερδεύεται.

 Click one Photo, open Gallery