Share
Τι σόι πράγμα είναι η αγάπη ή τι θα ήταν η αγάπη, αν ήταν αντικείμενο;
Σου έχει συμβεί ποτέ κάτι που χτες περνούσε απαρατήρητο να γίνει σήμερα αντικείμενο λατρεμένο;
Σου έχει τύχει να συνδέσεις κάτι που δεν σου άρεσε καθόλου με ένα πρόσωπο αγαπημένο κι έτσι να το αγαπήσεις;
INNER VIEW
Νάστα
Μια βδομάδα το έζησα έντονα αυτό. Βρήκε ένα κολιέ, που ποτέ δεν θα αγόραζα και ποτέ δεν θα φορούσα και -ποτέ μη λες «ποτέ»- μου το χάρισε. Το ερωτεύτηκα. Δεν το ‘βγαλα από πάνω μου, μέχρι που έσπασε. Κι όταν έσπασε, έπρεπε να το κάνω ποίημα.
Λίγες μέρες αργότερα η τετράχρονη γειτόνισσά μου μου χάρισε μια καρδούλα βραχιόλι κι αυτό στην κατηγορία «ποτέ-δεν-θα-το ‘βαζα-εγώ-αυτό», μα το βρήκε στο δρόμο και με σκέφτηκε. Και οριακά έκλαιγα όταν το έσπασα.
Και κάπου στο τέλος της ίδιας εβδομάδας έλειψα και μου λέει η εξάχρονη φωνή το πρωί «τόσο σε ήθελα το βράδυ, που μου ‘ρθε να αγκαλιάσω τα χαρτομάντηλα που άφησες στα σκουπίδια».
Και κάπου εκεί αναρωτήθηκα: Το έχεις πάθει κι εσύ αυτό με κάποιο αντικείμενο, να το βλέπεις και να σου φωνάζει ΑΓΑΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ, ενώ χτες φώναζε «ίου!» ή είμαστε μόνο εμείς εδώ;
Ρώτησα. Και τις δεκατρείς πρώτες απαντήσεις που πήρα τις ζωγράφισα.
Tι είναι αγάπη;
Ω! Ένα σωρό πράγματα!
Να μου χαρίζεις
Που βρήκες πεταμένο ένα κολιέ
Με πέρλες έξω από το σκέητπαρκ
Κι εγώ
Από αγάπη να το φορώ
Με φόρμα
Και μπλούζα “sos Χαλκιδική – κανένας μόνος” μαύρη φαρδιά
Από αγάπη κι ας μην είναι του στυλ μου
Να γίνεται
Εμείς θα κάνουμε το νέο στυλ, μωρό μου
Κόντρα σε ό,τι μας μάθαν ότι “πάει”
Κι από αγάπη να μου χαρίζει
Ένα βραχιόλι με κόκκινη καρδούλα κοκάλινη
Πήγε 4 χρονών η γειτόνισσά μου
Κι ήθελε να το κρατήσει για τα γενέθλιά μου
Τυλιγμένο σε ένα μωρομάντηλο
Που βρήκε πεταμένο στην παιδική χαρά
Το κρατούσε για ώρα στην τσέπη της
Περιτύλιγμα καλύτερο της αγάπης
Δεν είδα
– Σε παρακαλώ! Δε θέλω να περιμένω 7 μήνες Λέα! Δώσ’ το μου!
Και από αγάπη να το φορώ
Κι ας μην είναι του στυλ μου
Να γίνεται!
Από αγάπη…
Το στυλ μας να ‘ναι η αγάπη
Πέρλα με φόρμα στο λαιμό
Κόκκινη καρδιά κοκάλινη στο χέρι με μπλούζα “Καμία μόνη” στο στήθος
Ένα είναι το στυλ μας!
Τώρα το φτιάχνουμε!
Η αγάπη.
Τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Είναι άμμος, φούρνος, γάτα, κατσαρόλα, κουβέρτα, κιθάρα, μαξιλάρι, σελοτέιπ, μελομακάρονο, σκούφος, σκυλί, θερμόμετρο, βαλίτσα.
Πώς;
Αυγέρη, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Είναι άμμος, κόκκοι άμμου, που μπαίνουν στα μαλλιά μου, στην παιδική χαρά. Αγάπη από όλους είναι που παίρνω στο σπίτι. Πάνω στο κεφάλι μου την κουβαλώ. Κόκκοι άμμου μιας παιδικής χαράς είναι η αγάπη. Κάπου στο Βερολίνο.
– Κι όταν τα μαλλιά σου τινάζεις, όλες μαζί οι αγάπες κουτρουβαλώντας στην μπανιέρα φωνάζουμε «ααα!»
Παυλίνα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Μια μαύρη γάτα είναι η αγάπη. Ξύνει με το πατούσι της να χωθεί στην κουβέρτα.
– Άνοιξε, όσο προλαβαίνεις!
Ξένια, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Μια κιθάρα ηλεκτρική είναι. Είναι περήφανη, καινούρια αγαπημένη γυαλιστερή, στα χέρια παλιού μαθητή. Say cheese, φωτογραφία και κοίτα τι πήρα, δασκάλα, μαζί που λέγαμε για μουσική.
– ABCD–ACDC
Χριστίνα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Ένας φούρνος είναι, ψήνει μέσα τα τσουρέκια που ήρθε να φτιάξουμε μαζί. Και μένα ψήνει.
– Μην κλείσεις τον φούρνο! Ναι; Άσ’ το στο χαμηλό, να καίει.
Βάσσια, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Μελομακάρονο, το τελευταίο. Τη συνταγή δε ζήτησα. Δεν πρόλαβα. Νόμισα χρόνος υπάρχει.
– Όχι, χρόνος δεν υπάρχει. Τη συνταγή μην ξεχάσεις να ζητήσεις. Σήμερα ζήτησέ την.
Στέλλα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Μια κατσαρόλα είναι. Μαγειρεύει μέσα της μυρωδιές της γιαγιάς και του παππού.
– Από νοσταλγία βράζω.
Λίο, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Ένας σκούφος του σεφ, μέσα του σκέψεις φρέσκες, σκέψεις πεντάχρονες αναδεύονται
– Με σκέψεις ξεραμένες εύχομαι να μη μπλέκονται.
Φραντζέσκα, Χρύσα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Ένα μαξιλάρι, παραγεμισμένο με κραυγές και δάκρυα, ασφάλεια κι ανασφάλεια, μυρωδιές και σημάδια.
– Κάθε φορά που «πέφτουμε», εκεί να είναι. Ένα μαξιλάρι να είναι η αγάπη, πάνω του να πέφτουμε.
Χριστίνα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Ένα πλαστικό, πράσινο σκυλί είναι η αγάπη. Ταξιδεύει από Κολωνία – Βερολίνο. Για να αφήσει έξι παιδιά να το καβαλήσουν, μπόινγκ – μπόινγκ. Ένα ταξιδιάρικο, πλαστικό, πράσινο, παιχνιδιάρικο σκυλί είναι η αγάπη.
Βαλεντίνα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Σελοτέιπ είναι η αγάπη, ένα βιβλίο – κουρελάκι να κολλάς ξανά και ξανά, να το διαβάζεις αγκαλιά, να ακούς το «πάλι! -πάλι!».
– Κι αν πουν πως είναι για πέταμα, μη τους ακούς! Μέσα του το νόημα του κόσμου όλου κρύβεται.
Έλενα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Μια κουβέρτα φλις είναι η αγάπη, η πιο απαλή της γης
– Απαλή – απαλή! Να, φιλς η αγάπη, εύχομαι. Σκληρή, όχι, δεν μπορεί η αγάπη να φιλς!
Χρύσα, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Ένα φιλί – θερμόμετρο, τον πυρετό να «μετρά».
– Ντάξει, ό,τι κι αν δείξει, να ξέρεις, ψήνομαι.
Ελισσάβετ, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Μια βαλίτσα, να γεμίζουμε μαζί με τα απαραίτητα, κάθε φορά που γίνεται η φυγή απαραίτητη.
– «Φύγαμε!».
Αυγέρη, τι σόι πράγμα είναι η αγάπη;
Είναι άμμος, κόκκοι άμμου, που μπαίνουν στα μαλλιά μου, στην παιδική χαρά. Αγάπη από όλους είναι που παίρνω στο σπίτι. Πάνω στο κεφάλι μου την κουβαλώ. Κόκκοι άμμου μιας παιδικής χαράς είναι η αγάπη. Κάπου στο Βερολίνο.
– Κι όταν τα μαλλιά σου τινάζεις, όλες μαζί οι αγάπες κουτρουβαλώντας στην μπανιέρα φωνάζουμε «ααα!»