Open Nights Festival vol.9: Τέχνη και Γη στη γη της Λάρισας

Ήμασταν εκεί! Από την Πέμπτη 17 έως την Κυριακή 27 Οκτωβρίου στην πόλη της Λάρισας έλαβε χώρα το 9^ο Open Nights Festival που διοργανώθηκε από την ομάδα Off Art – σκηνικές παρουσίες υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της ερευνήτριας, performer και χορογράφου Ρούλας Καραφέρη σε συνεργασία με το τμήμα πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων. Πρόκειται για ένα διεπιστημονικό και διακαλλιτεχνικό Φεστιβάλ που κάθε χρόνο επιλέγει το θέμα του -φέτος ήταν η Γη και τα προηγούμενα οχτώ χρόνια αντίστοιχα σπίτι, (σ)τροφή, σκιά, αιδώς, χρόνος, στάσις, σώμα, έρως- και υφαίνει αριστοτεχνικά το υφάδι των τεχνών και των επιστημών, για να μιλήσει διαμέσου αυτών με τον πιο σύγχρονο λόγο, τον λόγο που δομείται για τη Γη στην ανθρωπόκαινο.

Open Nights Off Art

Το κάλεσμα για συμμετοχή απευθύνθηκε κι εκτός συνόρων, ώστε να διαμορφωθεί ένα μωσαϊκό συμμετοχών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η Γη αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες που δημιουργούν στο πλαίσιο πολλών και διαφορετικών κουλτουρών. Το Φεστιβάλ περιέλαβε τρεις σταθερές εικαστικές εκθέσεις στον Μύλο του Παππά,

στο Διαχρονικό Μουσείο της Λάρισας και στον πολυχώρο Wisedog με έργα ζωγραφικής, comic, φωτογραφία, video και installations. Παράλληλα, μια σειρά από δράσεις πλούτισαν το πρόγραμμα του Φεστιβάλ καθημερινά. Συναυλίες και dj sets στο Μπαράκι του Μύλου και στο μεζεδοπωλείο «Στο Περίπου», performances, διαλέξεις, κινηματογραφικές προβολές σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου και το Thessaloniki Cinedance Festival στο καφενείο «η Γη» και στο Wisedog, bazaar δημιουργών και παραγωγών, σεμινάρια, εργαστήρια και residencies καλλιτεχνών που δημιούργησαν το έργο τους παραμένοντας και δημιουργώντας στην πόλη και πέριξ αυτής στο πλούσιο φυσικό περιβάλλον της Θεσσαλίας.

Open Nights Off Art 2

Open Nights Off Art 5

Είναι πολύ δύσκολο να χωρέσω σε ένα άρθρο, σε έναν περιορισμένο αριθμό λέξεων, την έκρηξη συναισθημάτων, την υπερδιέγερση των αισθήσεων, τη χαρά, τη συγκίνηση, τον προβληματισμό που βιώσαμε όσες/όσοι/όσα παρευρεθήκαμε στα events, στους χώρους του Φεστιβάλ αυτές τις έντεκα μέρες. Στην πόλη πάντως -μεταφέρω αυτούσιο το κλίμα- γινόταν μια γιορτή, μια γιορτή με αφορμή την τέχνη, την επιστήμη και τη Γη. Ωραίοι άνθρωποι, υπέροχες μουσικές, έργα τέχνης που συγκίνησαν και πολλά άλλα που δε θα τελείωνα, αν αποφάσιζα με ροή αφήγησης να μεταφέρω εδώ!

Πάντως στα highligts του Φεστιβάλ θα συμπεριλάβω την εμφάνιση της Φιλαρμονικής ορχήστρας του Δήμου Λαρισαίων που έπαιξε στα εγκαίνια ένα υπέροχο ρεπερτόριο αφιερωμένο στη Γη, σε έναν ρόλο στον οποίο δε μας έχει ως τώρα συνηθίσει. Επίσης, τη βαθιά συγκινητική performance χορού «Ode to melancholy» του Κωνσταντίνου Γεράρδου και της Πέπης Κέη, τις μοναδικές παραστάσεις σύγχρονου χορού «Birding» της Μαρίας Σολομωνίδου και «Code» της Ελεάννας Καλαβίτη, τη συναυλία των MaRLiNTo.RowVeRB παράλληλα με τους «Blinded by the moon» με τις συνθέσεις και τη φωνή της Ρούλας Πίκουλα, καθώς και του κουαρτέτου πνευστών «Ευθυαυλολογία» με την παράλληλη performance χορού «Terra» σε χορογραφία της Ρούλας Καραφέρη και εκτέλεση από τη Δέσποινα Λόγγου, την εκρηκτική και -για μένα- αποκαλυπτική συναυλία των Θεσσαλονικέων «Πάκα Πάκα» και, τέλος, την παράσταση χορού των Stalin Blake, Claire Huber, Nastasja Stefanič Kralj «As we drove short short horizon – lines».

Εντυπωσιακή και άκρως ενδιαφέρουσα επιστημονικά υπήρξε η συμμετοχή του Οργανισμού ΝΕΟΝ που παρουσίασε το «112, Climate Tone», του ιδιότυπου μετεωρολογικού σταθμού στο διεθνές δίκτυο World Weather Network, που εκπέμπει σήμα από την Ελλάδα και τη λεκάνη της Μεσογείου για τον καιρό και την κλιματική αλλαγή που βρίσκεται σε εξέλιξη. Το World Weather Network είναι μία παγκόσμια ψηφιακή πλατφόρμα καλλιτεχνικής δημιουργίας σχετικά με την παγκόσμια κλιματική κρίση όπου συμμετέχουν φορείς από 28 χώρες.